Het is druk op de winkelstraat

Mensen glibberen en glijden over de ijzelige straat, de gladde steentjes. Ze trotseren de kou voor hun koopwoede die zo nu en dan de kop opsteekt en dat elke week bij andere mensen zodat er altijd een constante stroom van potentiële klanten op straat loopt. ‘s Zomers en ‘s winters in de lente en de herfst, 7 dagen per week want ook op zondag kun je tegenwoordig terecht in menig winkelpand. Hij loopt te denken, hij moest iets maar weet niet meer wat. Onverrichter zaken eindigt hij zijn wandeling op het plein waar het café zich bevindt, loopt naar binnen en bestelt een biertje.

Het is nat buiten,

hij loopt over straat en denkt. Hij heeft last van zijn rugspier want het is koud, kouder dan gisteren. Die rugspier die hij jaren geleden schijnbaar eens overbelast heeft bij het verschuiven van een gestripte auto. Jaren had hij er last van als hij te lang in dezelfde houding zat of als de winter weer voor de deur stond. Een tijd lang was het weg, misschien door het opwarmen van de aarde, wie zal het zeggen. Maar plots, een half jaar geleden, was de pijn er weer. Ooit is hij eens gemasseerd op de pijnlijke plaats, er werd een lichte afwijking geconstateerd, de spier zou te laag liggen. Ook toen het net de kop op stak heeft iemand hem hulp aangeboden. “Ik kan je er vanaf helpen” zei de beste man. Nooit heeft hij er iets aan laten doen.