Dag Michel
Een paar weken geleden stapte ik op de bus op Sloterdijk, daar zag ik hem lopen. Ik voelde de drang tot conversatie maar de bus reed al weg. Ik zwaaide maar hij zag me niet. Ik dacht hem binnenkort nog wel weer te spreken, bij een gezamenlijk optredentje ofzo.
Vandaag kwam het bericht dat ik hem nooit meer zal spreken...
Dag Michel.
Vandaag kwam het bericht dat ik hem nooit meer zal spreken...
Dag Michel.
gepost door sackorobert op
7:08 p.m.
1 reacties:
Michel lag in een heel rare houding op de grond naast het matras dat ik voor hem had neergelegd te slapen en ik maakte een foto omdat ik dacht die de volgende dag lachend aan hem te laten zien, moet je kijken hoe jij er bij lag.
Maar hij is nooit meer verschoven en de foto's hebben een een kleurtje gekregen...
Ik kreeg een aanwijzing dat ik zo wel even op moest letten maar ik vergat de waarschuwing en vond Michel een half uur later dood;
Weggeslopen terwijl ik nog geen 3 meter verder aan de computer zat;
Wat ik zeggen wil, Robert, ik kan ongeveer indenken, wat je voelt...
Liz
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage